Hayat dediğimiz olay nedir doğarız, büyümeye başlarız bir zaman sonra kendi kaderimizi kendi yolmuzu çizmeye başlarız ama her yolun sonu olduğu gibi kendi yolumuzunda sonu gelir ve nokta biter. Bu yolun sonundan sonra artık başımıza ne geleceğini bilmiyoruz daha doğrusu gelecek mi bile bilmiyoruz neyse bunun şu an için bir önemi yok hem yazmak istediğim konu bunun hakkında değil hemde hala bu yolda yürüyoruz veya hareket ediyoruz demek daha doğru olur.
Değinmek istediğim nokta şu kendi yolumu nasıl görüyorum. Belki saçma gelebilir sonuçta bunu buraya yazmam garip kaçacaktır, çünkü kimsenin benim yolumla ilgili merak edicek birşeyi olduğunu sanmıyorum açıkçası neyse esas yazmak istediklerime geçiyim.
Benim için yolum şu şekildedir ben arabanın yolcu koltuğunda otururum. Sevdiğim insan arabayı kullanan kişidir ve beni evime götürecek olan kişi ama bu yolculuk sırasında sürücü ve yolcu hataları yüzünden araba kaza yapar. (Yolcu nasıl bir hata yapabilirki derseniz şöyle diyeyim sürücünün dikkatini dağıtarak.) Ardından Yolcu yoluna bir süre tek başına ve yaralı bir şekilde devam eder ama her yara gibi yolcuunda yaraları iyileşir. Bu seferde yola tek başına daha yavaş bir şekilde devam eder ta ki yeni bir araba ve sürücü bulana kadar. Eğer sürücü ve yolcu iyi anlaşırsa işte o zaman yolun sonu yani evim veaya evimiz her şeyden daha güzel gözükür ikisi içinde en kötü ihtimalle sadece yolcu için.
birde dip not:
aşağıdakileri mutlaka dinleyin..
death cab for cutie - passenger seat
alexisonfire - accidents
moneen - accidents are on purpose
