16 Temmuz 2009 Perşembe

Saçmalamalar

Bu sene heralde hayatım bakımından geçirdiğim en cenabet yıl oldu. Gerek benim yaptığım salaklıklar gereksede kaderin küçük küçük cilveleriyle doluydu bu sene. Biliyorum senenin bitmesine daha 4.5 ay var ama nedense içimdekiler iyice birikmeye başladı ve hani artık dahada birikip sevdiğim insanları üzmektense buraya içimdekileri kusmak yada bişeyler yazıp saçmalamak daha iyi gelecek bana.

Yavaş yavaş bu senenin önemine gelecek olursak herkese zaten söyledim ama tekrar yazmakta fayda var. Bu sene benim son şansım üniversite, istediğim gelecek ve hayallerimi gerçekleştirmek adına elimde kalan son şans. Hoş sene diyorum ama şunun şurasında kaldı 1.5 - 2 ay gibi bi süre. ÖSS geçti gitti iyi kötü bişeyler yaptım bu rahat halimle ama esas zorluk şimdi başlıyo. Evet mayıs başından beri diyorum bunların hepsini ama hala daha uygulamaya geçemedim bunları. Evet sorumsuzum genelde, evet büyümek istemiyorum, evet büyümekten korkuyorum hala ve hala çünkü büyüyünce mutsuz olmaktan korkuyorum ya da bunu şöyle dile getirirsem daha iyi olacak;

Babam gibi olmaktan korkuyorum. Aramızdaki benzerlikleri görmemde sebep oluyo buna ve her geçen sene ona biraz daha benziyorum, biraz daha hak veriyorum. Babamla çoğu kişi tanışmıştır. Dış görünüşüne rağmen ne kadar iyi davranışları olan birisi olduğunu da onunla 1-2 kere sohbet etmiş kişiler bilir fakat şu vardır ki babamın yakında zamanda hiç içinden gelerek gülümsediğini görmedim yada bi arkadaşıyla görüştüğünü duymadım. İşin özü yalnız bi insan kendisi ama şu varki şu an tanıdığım çoğu büyükten daha sorumluluk sahibi bi insan. Hoş bunun bi sebebide dedemin asker olmasından kaynaklanıyo belki ama bana göre bunun tek sebebi şu, çevresindeki insanlardan yediği kazıklar sonucunda hayatta kalması yada çökmemesi için yapması gereken buydu.

Ben bunu istemiyorum ama işte en büyük sorunda burda başlıyo zaten. Bunların hiç birini istemediğim için babamın yaptıklarının tam tersini yapmaya çalışıyorum ama işin sonunda gene aynı şeylerle karşılaşacakmışım gibi geliyo en azından bu zamana kadar olan olaylar ve başıma gelenler onu daha iyi anlamamı sağlıyo. Neden böyle davrandığını, neden hep dışardan sert gözüktüğünü, neden diğer insanlara önem vermediğini... Geleceğimle ilgili önemli konularda neden bu kadar sorumsuz olmamın yada rahat olmanın sebebi bu işte.İşte bu yüzden büyümek istemiyorum. Evet dünya toz pembe bi yer değil, gerçekler can acıtıyo ama şu varki en azından şu an kendimim ve yaptığım hiç bişeyden pişmanlık duymuyorum (LGS'ye çalışmamış olmam hariç hoş o da çalışsaydım nasıl birisi olurdum diye bi merak sadece ya neyse).


Güya 2009 senesiyle ilgili konuşacaktım ama içimdekiler nereye getirdi lafı :) Konuya gelecek olursak tekrar. Arkadaşlarımla ilgili sorun yaşadığım bi sene oldu 2009. Bunda benimde kabahatim vardı elbette sütten çıkmış ak kaşık değildim ama yinede olayların bu kadar çok büyümesi büyük ölçüde rahatsız etti beni. Belki bu rahatsızlığımı her an gösteremedim ama onun da sebebi sene içersinde yaşananlardı. Olan oldu ama artık yapabileceğim tek şey şu an arkadaşlarımla olan bağımı tekrar eski haline getirmeye çalışmak başka bir şeyde değil.

Çıtır çerez cenabetliklere gelecek olursak eğer :D Bu sene heralde üniversite stresi yada sorunsalı tepemde olmasaydı o konser senin bu konser benim tadında olacaktım. Çoğu kişiye göre kaderin küçük cilvesi olmasada bu sene çok hoş bi cilve yaptı bana. Ne zaman stresli, mutsuz, depresif yada herşeyden baymış modda olduğumda beni kendime getiren üzerimdeki sinirimi alan insan Loreena McKennitt ÖSS'den bigün önce İstanbul da konser verdi. Belki de bi daha Türkiye ye gelemiyecek olan bu insanı canlı dinleme fırsatımın elimden kaçması çıtır çerez cenabetliklerden bana en çok koyanıdır. Hoş eğer bu h.sonu için Lynx'in gazına gelip RnC'ye gidemeseydim 2. en çok koyan şey olacaktı bu bana. Hayatımda çok büyük bir yere sahip olan Linkin Park en sonunda Türkiyeye geliyo çünkü. Ortaokul yıllarımı birlikte geçirdiğim o güzel grup en sonunda geliyodu ve ben onları canlı dinleme şansına ulaşamasaydım heralde hayatımdaki 2. büyük pişmanlığım bu olacaktı*.

Bu kadar saçmalama bi gece için yeter artık bi sonraki girdide görüşmek üzere**.


*: Lynx insanına burdan beni gaza getirdiği için cidden büyük teşekkürler.
**: Super Sextra Gravity yaptığın yorumdan sonra bu kadar erken gelen yeni girdi sana armağan olsun umarım hoşuana gider okurken bebeğim.

2 yorum:

Mert Günhan dedi ki...

Arhan blog yazıyor olm.

O_O

Bence bu yazıdan sonra 1 sene sonra görüşürüz ;)

Mert Serim dedi ki...

Hem de uzun uzun yazılar lan. O_o

Ama şimdi hangisine göre bir sene? Yoksa zamanı gevrekleştirip her girdi arasını bir sene gibi mi göreceğiz? ._.